بریتانیا، کشوری که امروز به یکی از قوی‌ترین قدرت‌های اقتصادی دنیا تبدیل شده است، روزگاری فقط کارش فروش پشم خام بود و بقیه کالاها و نیازهای مردمش رو از دیگر کشورها تامین می‌کرد. هنری هفتم در سال ۱۴۸۹ میلادی صادرات پشم خام را ممنوع کرد سعی کرد و انگلیس را به سمت صنعت نساجی سوق داد. دنیل دفو تاریخدان مشهور انگلیس می‌گوید: «هنری هفتم چشمان انگلیسی‌ها را به روی موهبت ثروت گشود و آن‌ها را در مسیر تولید آن قرار داد و بعد از تقریباً هزار سال جهالت، آنان را به مردمی پرکار و پرتلاش تبدیل کرد و لباس خارجی را از تنشان در آورد و لباس انگلیسی بر تنشان پوشاند.» بریتانیا پس از انقلاب صنعتی و قدرتمند شدن فشار شدیدی بر مستعمرات خود مانند آمریکا آورد تا خام فروش بمانند و علاوه بر تامین مواد اولیه صنعت این کشور، بازار محصولات صنعتی بریتانیا را فراهم کنند. ویلیام پیت، نخست وزیر بریتانیا در قرن ۱۸ گفته بود: «مستعمرات واقع در نیو انگلند نباید اجازه یابند که حتی یک میخ نعل اسب تولید کنند.»
