زمانی که حضرت داوود علیه السلام از خداوند خواست همنشین خود در بهشت را بشناسد؛ با پیرمردی روبه رو شد که با وجود فقر مالی، بر زبانش و در عملش شکر دایم خداوند بود.
زمانی که حضرت داوود علیه السلام از خداوند خواست همنشین خود در بهشت را بشناسد؛ با پیرمردی روبه رو شد که با وجود فقر مالی، بر زبانش و در عملش شکر دایم خداوند بود.