پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله در مسجد به ستونی که بعداً به عنوان ستون حنانه شهرت یافت، پشت داده سخنرانی میکرد، تا آن که به دست بعضی از مؤمنان، منبری ساخته شد که دارای چند پله بود. آن حضرت در اولین مرتبهای که پای مبارک را بر پلهی اول منبر نهاد، فرمود: «آمین». سپس، بر پلهی دوم پاگذارد و فرمود: «آمین». در حال بالا رفتن به پلهی سوم نیز فرمود: «آمین». پس از پایان خطبهی آن حضرت، اصحاب حاضر در مجلس از سِرّ آمین بدون دعا سؤال نمودند. حضرت پاسخ دادند: «دعا کننده جبرئیل بود و چون بر پلهی اول پانهادم دعا کرد و گفت: «هر کسی که پدر و مادر خود را درک کند ولی از راه خدمت به آنان آمرزیده نشود، از رحمت خداوند، دور باد!» پس به من گفت آمین بگویم و گفتم. وقتی بر پلهی دوم منبر پا نهادم، جبرئیل دعا کرد و گفت: «هرکس نام تو در نزد او برده شود و صلوات نفرستد و به آن حال بمیرد، به دوزخ درآید و خداوند وی را از رحمت خود دور سازد». پس به من گفت آمین بگویم و من گفتم. و وقتی به پلهی سوم پا نهادم، جبرئیل گفت: «هرکسی که شب قدر و ماه مبارک رمضان را دریابد و آمرزیده نشود، از خدای متعال دور باشد». سپس، به من گفت بگو آمین و من نیز آمین گفتم.[1]
[1] . بحارالانوار،ج ۹۱،ص ۸۷ .