علامه حکیمی صاحب کتاب های بسیار از جمله کتاب عالی الحیاه نقل می‌‌کنند و می‌‌فرمایند: ” در محضر شیخ مجتبی قزوینی نشسته بودم، طلبه ای آمد و اظهار نیاز کرد. ایشان نیز چیزی نداشتند. دو تا فرش داشتند و گفتند یکی را ببر. آن طلبه نیز یکی را برد. آیت الله قزوینی گفتند که کمی کیسه گونی فعلا در این محل پهن کنید.