بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر صفحه 459 قرآن کریم
بازار جنت مشهد
سوره زمر آیات ۱۰ – ۶
إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ.
ﺍﮔﺮ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﭘﺲ [ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ] ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻧﺎﺳﭙﺎﺳﻰ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﭘﺴﻨﺪﺩ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﻜﺮﮔﺰﺍﺭ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﭘﺴﻨﺪﺩ. ﻭ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﺎﺭ [ﮔﻨﺎﻩ] ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﻧﻤﻲ ﻛﺸﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ. ﺍﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎﺳﺖ، ﺑﺲ ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ. (٧)
در آیه ۷ خداوند می فرماید اگر شما کافر شوید خدا از شما بی نیاز است.
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ.
اینکه میگویند هرکسی را در قبر خودش می گذارند حرف درستی است اما جایگاهش درست نیست مانند اینکه به کسی که دارد می دود تا به نماز برسد بگویند عجله کار شیطان است.
گناه گناهکار روی جامعه تاثیر میگذارد نمیشود کسی رشوه بگیرد، ربا بخورد آخر هم بگوید هر کسی را در قبر خودش می گذارند. یا خانمی که حجاب را رعایت نمی کند میگوید هر کس را در قبر خودش می گذارند. اما شما امنیت روانی ما را از بین میبرید.
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ یعنی تو نمی توانی بار گناه دیگری را به دوش بکشی و بگویی خلاف انجام بده، گناهش با من.
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْل … (۸)
ﻭ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﺳﻴﺒﻲ ﺑﺮﺳﺪ، ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ [ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ] ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣّﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ، ﺁﻥ ﺁﺳﻴﺐ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺗﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻧﺶ ﺩﻋﺎ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
در گرفتاری خدا را با اخلاص کامل می خواند، این ایمان را ایمان مقطعی میگویند، تا مشکل دارد نماز اول وقت می خواند، موقعی که مشکلش برطرف شد خدا را فراموش می کند.
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ.
ﺁﻳﺎ [ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ] ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺷﺐ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﺠﺪﻩ ﻭ ﻗﻴﺎم ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺗﻲ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ، [ﻭ] ﺍﺯ ﺁﺧﺮﺕ ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺑﮕﻮ: «ﺁﻳﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﺑﺮﺍﺑﺮﻧﺪ؟» ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﭘﻨﺪ ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ. (٩)
خداوند خدا دو گروه را مقایسه میکند. کسانی که هم از عذاب خدا می ترسند هم به رحمت خدا امید دارند.
انسان عاقل اهل عبادت است.
بدون دیدگاه