سیدمحمدحسین راجی[1]
چکیده
یکی از بارزترین صفات حکومت پهلوی ، وابستگی به دولت‌های بیگانه و به ویژه آمریکا بود. این درحالی است که یکی از اصول مهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی کشور است اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اصل استقلال از چنان ارج و منزلتی برخوردار شد که همراه اصل آزادی در کنار اسلام، به‌عنوان اصلی تفکیک‌ناپذیر، به قانون اساسی جمهوری اسلامی وارد شد و حفظ استقلال، وظیفۀ آحاد ملت و دولت و کارویژۀ اصلیِ سیاست کشور تلقی شد. مقولۀ استقلال از نظر بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، یکی از شاخص‌های مهم و جزو آرمان‌های اصلی انقلاب به‌شمار می‌رود.
در بحث استقلال ایجابی، به‌نظر امام‌خمینی هدف انقلاب اسلامی تأمین استقلال مملکت در ابعاد سیاسی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی و فکری است. ایشان «سپردن کار به کاردانان وطن‌خواه امین» و خودکفایی و اختصاص مخازن و منابع کشور به مردم و نیز استقلال فکری مراکز آموزشی را از پیش‌شرط‌های لازم برای تحقق استقلال برشمرده است.
با وجود مصداق‌های بسیار برای استقلال ایران اما هنگامی که بحث استقلال در جمهوری اسلامی مطرح می شود -به واسطه حجم عظیم شبهات از سوی دشمنان نظام- شبهات مختلفی مطرح می شود که برنامه جامع همکاری های 25 ساله ایران و چین و واگذاری 32 درصد از دریای خزر توسط ایران به روسیه از جمله این شبهات به شمار می‌رود.
کلیدواژه‌ها: استقلال ایران، استقلال اقتصادی، استقلال سیاسی، استقلال فرهنگی، استقلال نظامی، وابستگی ایران در حکومت پهلوی
[1] . مدیر اندیشکده راهبردی سعداء
دریافت فایل ورد: استقلال ایران؛ از پهلوی تا انقلاب اسلامی
دریافت فایل پی‌دی‌اف: استقلال ایران؛ از پهلوی تا انقلاب اسلامی
بدون دیدگاه