بعضی وقت ها عباس همراه با شام نوشابه می خورد؛ اما نه نوشابه هایی مثل پپسی و… که در آن زمان موجود بود؛ بلکه او همیشه فانتای پرتقالی می خرید. چند بار به او گفتم که برای من پپسی بگیرد؛ ولی دوباره می دیدم که فانتا خریده است. یک بار به او اعتراض کردم که چرا پپسی نمی خری؟ مگر چه فرقی می کند و از نظر قیمت با فانتا تفاوتی ندارد، آرام و متین گفت: حالا نمی شود شما فانتا بخورید؟
گفتم: خوب، عباس جان آخر برای چه؟
سرانجام با اصرار من آهسته گفت: کارخانه پپسی متعلق به اسرائیلی هاست؛ به همین خاطر مراجع تقلید مصرف آن را تحریم کرده اند.
به او خیره شدم و دانستم که او تا چه حد از شعور سیاسی بالایی برخوردار است و در دل به عمق نگرش او به مسائل، آفرین گفتم.[۱]
[۱] . پرواز تا بی نهایت، علی اکبر، سید حکمت قاضی میرسعید، محمد طاهری آذر، رحمت‌الله سلمان ماهینی، ص ۳۷؛ با اندکی تلخیص؛ به نقل از خلبان آزاده تیمسار اکبر صیاد بورانی.
