پایتخت روسپیگری در نیمکره غربی!

دولت‌ها در کاستاریکا نمی‌توانند یا نمی‌خواهند به شدت مسائلی نظیر قاچاق انسان رسیدگی کنند و به طور کلی به ریشه مشکلات ضربه نمی‌زنند. شکاف خدماتی در رسیدگی به قربانیان و نیازهای قربانیان وجود دارد. آژانس‌ها مجهز نیستند و با قربانیان به درستی رفتار نمی‌شود. قاچاق انسان نیازی به عبور از مرزهای بین المللی یا داشتن مشتریانی از کشورهای دیگر نیست. در برخی مناطق، قربانیان اغلب هرگز کشور خود را ترک نمی‌کنند و ممکن است به ندرت به گردشگران «خدمت» کنند. اکثر موارد بازمانده شامل قربانیانی است که هرگز در طول تجربه قاچاق خود از مرزهای بین المللی عبور نکرده‌اند. پلیس اغلب فاسد است و به دنبال منافع شخصی برای حفظ جان خود انسان است. در برخی موارد، افسران اجرای قانون حامی فاحشه خانه‌ها هستند و در موارد دیگر پلیس و مجری قانون با قاچاقچیان برای استثمار اعضای به حاشیه رانده شده جامعه همکاری می‌کنند.

برخی از کشورها به قاچاق انسان معروف هستند. به این ترتیب، توجه زیادی به جنایات قاچاق، قربانیان و مجرمان آنها معطوف شده است، مانند موردی که برای کامبوج و تایلند وجود دارد. با این حال، این توجه مستقیماً با تصویر کشور همسو است. برای کشورهایی مانند کاستاریکا، با وجود این واقعیت که یکی از محققان کاستاریکا را به عنوان «پایتخت روسپیگری کودکان در نیمکره غربی» توصیف کرد، حفظ وجهه ناب ضروری است.کاستاریکا با اقتصاد وابسته به توریست و سرمایه‌گذاران بین‌المللی بزرگ، باید خود را امن، مهمان‌نواز و زیبا نگه دارد، جایی که طبیعت و آرامش در انتظارش است و مردم زندگی شاد و راضی دارند. پورا ویدا باید به عنوان نماد کاستاریکا باقی بماند تا این کشور بخواهد به موفقیت اقتصادی در صحنه جهانی و بازار جهانی ادامه دهد. با این حال، همانطور که مطالعات با بازماندگان نشان می‌دهد، ضروری است که این جنایت در سایه و دور از کانون توجه فرهنگ سیاسی کشور باقی نماند. این جنایت مبتنی بر پنهان‌کاری و ناآگاهی از موقعیت این قربانیان است.[1]

سالانه حدود 5000 تا 10000 کودک بین 12 تا 17 سال در تجارت جنسی کاستاریکا مورد استثمار قرار می‌گیرند. تحقیقات نشان می‌دهد که این کشور هر ساله پذیرای 50000 گردشگر جنسی است که از این تعداد حدود 6000  به طور خاص به دنبال کودکان هستند. از آنجایی که رابطه جنسی با افراد زیر سن قانونی در ایالات متحده ممنوع است، برخی از آمریکایی‌ها صرفا برای این منظور به کاستاریکا پرواز می‌کنند. جوانانی که مجبور به این تجارت می‌شوند معمولاً از خانه‌های فقیرنشین هستند و بسیاری از آنها قربانی آزار جسمی یا روحی در خانه شده‌اند. صنعت گردشگری جنسی کودکان در این کشور ناشی از فقر، سوء مصرف مواد، بی‌سوادی و اعتماد به نفس پایین است. متأسفانه، قوانین همیشه به اندازه کافی سختگیرانه نیستند تا حمایت از این کودکان را تضمین کنند.[2]

[1]https://digitalcommons.usf.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=8225&context=etd

[2] https://www.expatfocus.com/costa-rica/living/the-dark-side-of-expat-life-in-costa-rica-2062


به اطلاع مخاطبین عزیز می‌رساند این صفحه به روز رسانی می‌شود. منتظر 21 واقعیت شنیده نشده دیگر از کشور کاستاریکا باشید.

مجموعه‌های رسانه‌ای کشور می‌توانند جهت تولیدات رسانه‌ای خود برای دریافت کامل این پرونده با اندیشکده سعداء ارتباط برقرار نمایند. توضیحات لازم در این خصوص به انضمام فرم درخواست همکاری در این صفحه درج شده است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید