آمریکا حداقل 37 تریلیون دلار غرامت به دلیل فقر، خشونت و آسیب های زیست محیطی به مکزیک بدهکار است. بیشتر مردم با بدهیهای فلج کننده جهان سوم آشنا هستند، اما در مورد بدهیهایی که کشورهای مسلط مانند ایالات متحده در قبال آسیبهای وارده به کشورهایی مانند مکزیک مدیون هستند اطلاعی ندارند. من محاسبه کردهام که ایالات متحده باید حداقل 37 تریلیون دلار به مکزیک بپردازد. این عدد معادل تقریباً دو سال ارزش تولید ناخالص داخلی ایالات متحده، یا ارزش 35 سال تولید ناخالص داخلی مکزیک است (واقعیتی که خود نشاندهنده نابرابری گسترده بین دو همسایه است).
ایالات متحده به طور رسمی در سال 2008، به عنوان طرح مریدا، به اصطلاح جهانی خود را “جنگ علیه مواد مخدر”، یک کمپین کمک نظامی و مداخله، به مکزیک آورد. به مکزیک کمک مالی برای آموزش و تجهیزات نظامی داد. شروع ابتکار مریدا دقیقاً با افزایش ناگهانی و مداوم نرخ قتل و ناپدید شدن در مکزیک مطابقت دارد. باندهای قاچاق مواد مخدر از سال 2006 تا 2012 900 درصد افزایش یافته است. ناپدید شدن اجباری در سال 2004 در مقایسه با 3111 نفر در سال 2010، 18 مورد در سال بود. ترس و بیاعتمادی عمومی و فراگیر در جامعه مکزیک که بومی فرهنگ نیست. خشونت به نوبه خود باعث ایجاد پناهندگان شد که پس از آن اغلب هنگام تلاش برای ورود به ایالات متحده بازداشت و اخراج می شدند. محدودیتها در مرزهای ایالات متحده همچنین جرایم سازمانیافتهتر را در آنجا تسهیل کرده است، زیرا مردم مجبور هستند برای عبور از مرز به قاچاقچیان پول بپردازند. بیش از 600000 مکزیکی فقط در سال مالی گذشته ایالات متحده اخراج شدند.
طرح مریدا همچنین راهی برای ایالات متحده برای افزایش فروش تسلیحات خود به مکزیک بود. هر سال حدود 873000 اسلحه از ایالات متحده به اینجا میرسد. تقریباً 4 میلیون جنایت هر ساله با اسلحه های تولید شده در ایالات متحده انجام می شود. شرکت های آمریکایی عمدا در حال تولید اسلحه برای بازار جرایم سازمان یافته مکزیک هستند.
با امضای نفتا در سال 1994، همه چیز برای مکزیک تغییر کرد. توافق بین ایالات متحده، مکزیک و کانادا، مکزیک را بسیار بیشتر به روی واردات و صادرات باز کرد. شرکتهای چندملیتی ایالات متحده به سرعت صدها کارخانه را راهاندازی کردند تا از دستمزدها و هزینههای آب و برق کمتر مکزیک استفاده کنند، و مقررات نفتا مکزیک را مجبور کرد تقریباً تمام آلودگیها و پیامدهای زیستمحیطی را تحمل کند. به عنوان مثال، فصل 11 نفتا میگوید سرمایهگذاران خارجی که فکر میکنند سودشان توسط مقررات زیستمحیطی یا بهداشت عمومی آسیب میبیند، میتوانند از دولت برای دریافت خسارت نقدی شکایت کنند و شرکت متالکلد ایالات متحده، برای مثال، این کار را انجام داد. مقامات محلی دریافتند که شرکت دفع زباله آب محلی را آلوده می کند و دستور تعطیلی آن را صادر کردند، بنابراین متالکلد شکایت کرد و برنده شد. اساسا، ایالات متحده بخش عمده ای از صنعت آلاینده خود را به مکزیک فرستاد، مکزیکیها این کالاها را تولید کردند و سپس برای مصرف کنندگان آنجا به ایالات متحده فرستاده شدند. ارقام دولت مکزیک نشان میدهد که هزینه خسارات زیستمحیطی مربوط به نفتا در سال 1999 به تنهایی 47 میلیارد دلار بوده است و خسارت سالانه ناشی از آلودگی حداقل 36 میلیارد دلار در سال است.
آنچه در مورد ایالات متحده و مکزیک صدق می کند، به طور کلی در مورد ایالات متحده و آمریکای لاتین، و در مورد رابطه بین مناطق ثروتمند و کشورهای فقیرتر نیز صدق می کند. آمریکا چقدر باید برای جبران کودتاهایی که در آمریکای لاتین ترتیب داده و پیامدهای گسترده آن، یا سایر مداخلات، تحریمها، سیاستهای اقتصادی و تامین مالی مخالفان و سایر تاکتیکهای ضد انقلابی بپردازد؟ در سطح جهانی، کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیر برای توسعه کمک نمیکنند. آنها در مقیاسی عظیم از کشورهای فقیرتر پول و منابع را میدزدند، به طوری که در واقعیت، کشورهای فقیر، کشورهای ثروتمند را توسعه میدهند.[1]
[1] https://www.counterpunch.org/2021/11/07/the-us-owes-mexico-at-least-37-trillion-in-reparations-for-poverty-violence-and-environmental-damage/