در ژاپن میلیون‌ها نفر که نتوانستند موفق شوند و بدون شغل و ازدواج و زندگی عادی و شاد منزوی شدند، ۱۵ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. داستان غم‌انگیز آنها نماد سقوط ژاپن است. رکود اقتصادی بر ژاپن تاثیرات بسیار مخربی بر یک نسل داشت. شرایط استخدام در ژاپن راحت نیست و شما فقط زمانی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شوید یک بار فرصت دارید تا در فراخوان شرکتها ثبت نام کنید برای استخدام، اما این شرایط بعد از بحران دهه ۱۹۹۰ بدتر شد و دستیابی به حداقل برخی شرکتها دشوار است. اکثر شرکتها در این دهه حدودا به طور کامل استخدام خود را متوقف کردند تا تمام کارمندان مادام العمر خود در بحران اقتصادی را حفظ کنند. این دوره به عصر یخبندان اشتغال و این نسل به عنوان نسل گمشده معروف شدند. با توجه به اینکه حتی بعد از ۲۰۰۰ هنوز اقتصاد ژاپن به طور کامل بهبود نیافته بود. حتی فارغ التحصیلان دهه ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ نیز از این مسئله آسیب دیدند و در واقع دوره ۳۰ سال گذشته به عنوان دهه‌های از دست رفته شناخته می‌شود. یک نسل کامل از مردم در دهه ۳۰ و ۴۰ زندگی خود گم شده‌اند و اکثرا ازدواج نکردند و با پدر و مادر خود زندگی می‌کنند. ژاپن یک کشور فوق پیر است و یکی از دلایل اصلی ان به خاطر کودک‌های از دست رفته نسل از دست رفته است. اوضاع تا حدی وخیم است که تا سال ۲۰۵۰ حدودا نسبت افراد بین ۱۵ تا ۶۴ سال با افراد بالای ۶۵ سال یکی است.
معضل دیگر مردانی هستند که بدون هیچگونه تماس اجتماعی کاملا منزوی می‌شوند. تقریبا یک میلیون نفر از این مردان در ژاپن وجود دارد. شکلی از کناره گیری شدید اجتماعی که هیکیکوموری[۱] نامیده می شود، اغلب در ژاپن توصیف شده است و مشخصه آن نوجوانان و بزرگسالان جوانی است که در خانه والدین خود گوشه نشین می‌شوند و ماه‌ها یا سال‌ها قادر به کار یا رفتن به مدرسه نیستند.[۲]
مشکلات مربوط به عقب‌نشینی شدید اجتماعی در جوانان ژاپنی برای اولین بار در دهه ۱۹۹۰ مورد توجه قرار گرفت. این دوره‌ای است که ژاپن یک عصر یخبندان اقتصادی را تحمل کرد، که بسیاری از جوانان را از دستیابی به اهداف خود باز داشت. هیکیکیموری در حال حاضر به عنوان یک پدیده سلامت روانی اجتماعی-فرهنگی به جای یک بیماری روانی متمایز در نظر گرفته می‌شود. با توجه به اینکه حداقل ۱.۲ درصد از جمعیت (حدود یک میلیون نفر) مبتلا هستند، این بیماری یک مشکل اجتماعی و بهداشتی مهم است. این بیماری همچنین به طور فزاینده‌ای در کشورهای دیگر شناسایی می‌شود. این اصطلاح اکنون در سراسر جهان برای توصیف هر کسی که با معیارها مطابقت دارد استفاده می‌شود.[۳]
در دنیای به هم پیوسته امروزی، رها کردن آن دشوار است. جریان بی‌پایانی از ایمیل‌ها، پست‌ها، توییت‌ها، لایک‌ها، نظرات و عکس‌ها، ما را دائماً به زندگی مدرن متصل می‌کند. اما در ژاپن نیم میلیون نفر به عنوان گوشه‌نشین امروزی زندگی می‌کنند. آنها به عنوان هیکیکیموری شناخته می‌شوند – گوشه نشین‌هایی که از تمام تماس‌های اجتماعی کناره گیری می‌کنند و اغلب سال‌ها خانه‌های خود را ترک نمی‌کنند. یک نظرسنجی دولتی تقریباً ۵۴۱,۰۰۰ (۱.۵۷٪ از جمعیت) را نشان داد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این تعداد بسیار بیشتر است زیرا ممکن است سال‌ها طول بکشد تا آنها به دنبال کمک باشند. در ابتدا تصور می شد که این بیماری منحصر به ژاپن است، اما در سال‌های اخیر مواردی در سراسر جهان ظاهر شده است. در کره جنوبی همسایه، یک تجزیه و تحلیل در سال ۲۰۰۵ تخمین زد که ۳۳۰۰۰ نوجوان منزوی اجتماعی (۰.۳٪ از جمعیت) وجود دارد و در هنگ کنگ یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۴ این رقم را ۱.۹٪ تعیین کرد. این فقط در آسیا نیست، موارد در ایالات متحده، اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و جاهای دیگر ظاهر می‌شود.[۴]
[۱] Hikikomori
[۲] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4912003/
[۳] https://theconversation.com/hikikomori-understanding-the-people-who-choose-to-live-in-extreme-isolation-148482
[۴] https://www.bbc.com/future/article/20190129-the-plight-of-japans-modern-hermits
