هنگامى كه محدّث قمى (رحمت الله علیه)‌‌ در مشهد اقامت داشت، ماه رمضانى در مسجد گوهرشاد منبر مى ‏رفت. مرحوم آخوند ملّا عباس تربتى، كه از علماى ابرار و روحانيون پارسا بود، از تربت حيدريّه، محلّ اقامت خود به مشهد آمده بود تا در ماه رمضان از منبر حاج شيخ عبّاس قمى استفاده كند.

ملّا عبّاس تربتى با محدّث قمى سابقه دوستى داشتند و با همديگر صميمى بودند.

يك روز محدّث قمى از بالاى منبر چشمش به ملّا عبّاس مى ‏افتد كه در گوشه ‏اى از مجلس پرجمعيّت وى نشسته و به سخنان وى گوش مى‏ دهد.

همان وقت مى‏ گويد: اى مردم، آقاى حاج آخوند تشريف دارند از ايشان استفاده كنيد و با آن كثرت جمعيّت كه براى او آمده بودند و مهيّاى استماع از وى بودند از منبر به زير مى ‏آيد و از آخوند مى ‏خواهد كه تا آخر ماه رمضان به جاى ايشان در حضور آن جمعيّت منبر برود و در آن ماه، ديگر خود منبر نرفت.