اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»(183)
«أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ ۚ وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ»(184)
هر جایی از قرآن کَتَبَ یا کِتاب آمده یعنی حکمی است که هیچ وقت تغییر نخواهد کرد.
تمام ادیان اعم از یهودی و مسیحی نماز، روزه، زکات و … داشته اند اما شیوه اش فرق می کرده است.
ساده ترین دین برای اسلام است مثلا حکم روزه خواری در ادیان دیگر اعدام است.
روزه گرفتن کاری سخت است؛ مانند آمپول زدن به بچه ها؛ ابتدا به بچه می گوییم عزیزم، همه آمپول می زنند، زود تمام می شود، خوب می شوی، اگر این دفعه درد داشت سری بعد قرص می خوری. برای خودت می گویم.
خداوند هم برای بیان این دستور سخت ابتدا می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» نمی فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ»، یعنی شما که مومن هستید.
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِكُمْ» همه روزه می گیرند. قبلی ها هم روزه گرفتند.
«أَیَّاماً مَعْدُودَاتٍ» زود تمام می شود.
«لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» تقوا پیدا می کنید. خوب می شوید.
«فَمَن كَانَ مِنْكُم مَرِیضاً أَوْ عَلَی سَفَرٍ» اگر مریض بودید یا مسافرت بودید یک وقت دیگر روزه بگیرید.
«أَن تَصُومُوا خَیْرٌ لَكُمْ» روزه بگیرید برای خودتان خوب است.
آیه 186 سوره بقره، آیه بسیار لطیفی است. «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ» خداوند در این آیه همه ضمیرها را به خودش برمی گرداند.
چرا به ماه رمضان ماه مهمانی می گویند؟
هر چه مهمان مهم تر باشد میزبان خودش دعوت به عمل می آورد. خداوند نیز خودش ما را خطاب می کند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»
این مهمانی همه ساله برگزار می شود. «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ»
برای معذورین می گوید هر موقع خودشان صلاح دانستند بیایند. «فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ»
میزبان نه مجبور است نه محتاج، می گوید هر وقت توانستی بیا.
میزبان(خداوند) با مهمان هیچ سنخیتی ندارد. خداوند حی است ما میت. خداوند عالم است ما جاهل. خداوند غنی است ما فقیر. خداوند خالق است ما مخلوق. خداوند باقی است ما فانی. خداوند مولی است ما عبد. خداوند مالک است ما مملوک. خداوند رازق است ما مرزوق.
حضرت علی علیه السلام در مناجات حضرت امیر علیه السلام در مسجد کوفه، 23 مورد، مانند موارد بالا را بیان می فرمایند.
میزبان شخصا پذیرایی می کند. «وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ»
در دعوت نامه هدف مهمانی ذکر شده است. «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»
همه دعوت اند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»
برای یک سال و برای همه عمر به شما روزی می دهیم. «لَیلَةُ القَدرِ خَیرٌ مِن أَلف‌ِ شَهرٍ»
میزبان جلو مزاحمت ها را گرفته است. «شیطان مَغْلُولَةً»
میزبان برای مهمان مشقت نمی خواهد. «يُريدُ اللَّهُ بِکُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُريدُ بِکُمُ الْعُسْرَ»
بدون دیدگاه