بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر صفحه ۴۰۲ قرآن کریم
دانشگاه فردوسی مشهد
آیات ۴۶ تا ۵۲ سوره عنکبوت صفحه ۴۰۲
خداوند میفرمایند «وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ…» با اهل کتاب مگر با حالت احسن مجادله و بحث نکن؛ یعنی در مناظره با کسی که مسلمان هم نیست نیکو بحث کنیم و استفاده از کلمات رکیک، توهین، تحقیر، مسخره کردن و غیبت جایز نیست هنر این است که انسان سوادش را داشته باشد بعد مناظره را انجام دهد اما پا را از حق فراتر نگذارد؛
مرحوم فیض کاشانی و ملا خلیل قزوینی در رابطه با مسئلهای مناظره میکردند مرحوم کاشانی استناد میآورد ملا قزوینی رد میکند از یک جایی مرحوم کاشانی دیگر ادامه نمیدهند ملا قزوینی پیروز میشوند مدتها از این جریان میگذرد ملا قزوینی در مطالعاتی که دارد متوجه میشود حرفی که زده اشتباه بوده حرف مرحوم کاشانی درست است از قزوین تا کاشان پیاده میرود در میزند مرحوم کاشانی میگوید کیست؟ آیت الله قزوینی میگوید یا مُحسِنُ قَدْ أتاکَ المُسیء کسی که اشتباه کرده دَرِ خانهات آمده؛
خدا رحمت کند آیت الله فلسفی که از علماء مشهد بودند ایشان یکبار مسئلهای را مطرح میفرمایند بعد متوجه میشوند اشتباه کردند ایشان شب دَرِ خانهی بسیاری از افرادی که میشناختند میروند و میگویند من مسئله را اشتباه گفتم درستش این است به ایشان میگویند چرا صبر نکردید که فردا سرکلاس بگویید؟ میگوید شاید تا فردا مُردم چه کسی جواب میدهد؟ باید دو طرفِ مناظره عقلانیت باشد «…يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ…» شما همه چیز را بشنوید و بهترین را انتخاب کنید یعنی دو طرف حرف میزنند بعد که حرف تمام شد انسان انتخاب میکند اینکه سخنران فضا را احساسی کند این هنر نیست. در آیه ۴۸ خداوند میفرمایند «وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ…» ای پیامبر تو هيچ كتابى را پيش از اين نمىخواندى و با دست خود نمینوشتی یعنی یکی از معجزات تو این است که سابقهی خواندن و نوشتن نداشتی. در آیه ۵۲ خداوند میفرمایند «قُلْ كَفَى بِاللَّهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا…» بگو برای من کافی است که خدا میان من و شما شاهد است.
بدون دیدگاه