شهید ابراهیم جعفرزاده؛ خیلی روزه می‌‌گرفت. بیشتراوقات هم می‌‌گفت: «بدهکارم باید بگیرم.» جای سوال بود برای همه. قبل از تکلیف هم در ماه رمضان همه ی روزه هایش را می‌‌گرفت. بعد از شهادتش دفترچه یادداشت‌‌هایش حل معمای بدهکاری‌‌هایش شد. یک روزه جریمه شنیدن غیبت، یک روزه جریمه‌‌ی دروغ، یک روزه جریمه‌‌ی…[1]

[1] . کتاب سه برادر، صفحه 87.