همیشه بود؛ هیچ وقت خودش را کنار نکشید. حتی وقتی به تهران احضار شد و درجه‌‌های سرهنگی‌‌اش را گرفتند؛ وقتی بنی صدر خلع درجه‌‌اش کرد. با لباس بسیجی می‌‌رفت سپاه، طرح می‌‌داد وبرنامه‌‌ریزی ستادی می‌‌کرد. همیشه بود؛ حیّ و حاضر. هیچ وقت خودش را کنار نکشید؛ چه زمان جنگ، چه بعد جنگ. [1]

[1] یادگاران، جلد 11 کتاب شهید صیاد، ص 15