سال هفتم هجری پیامبر (صل الله علیه و آله) همراه هزار و ششصد نفر سرباز برای فتح قلعه خیبر که در 32 فرسخی مدینه قرار داشت روانه شدند. مسلمانان در بیابان های اطراف خیبر مدتی ماندند و نتوانستند قلعه‌‌های خیبر را فتح کنند. از نظر غذایی در مضیقه سختی قرار داشتند، به طوری که بر اثر شدت گرسنگی، از گوشت حیواناتی که مکروه بود، مانند گوشت قاطر و اسب استفاده می کردند. در این شرایط، چوپان سیاه چهره‌‌ای که گوسفندان یهودیان را می‌‌چراند، به حضور پیامبر (صل الله و علیه و آله) آمد و مسلمان شد، و سپس گفت: این گوسفندان مال یهودیان است در اختیار شما می‌‌گذارم. پیامبر (صل الله علیه و آله) با کمال صراحت در پاسخ او فرمود: این گوسفندها نزد تو امانت هستند، و در آئین ما خیانت به امانت جایز نیست، بر تو لازم است که همه گوسفندان را به قلعه ببری و به صاحبانشان بدهی. او فرمان پیامبر (صل الله علیه و آله) را اطاعت کرد و گوسفندان را به صاحبانشان رساند و به جبهه مسلمین بازگشت.^[1]

[1] . سیره ابن هشام، ج 3/345 .