روزی امام صادق یکی از ائمه اهل سنت به نام ابو حنیفه را می‌بینند. از او سوال می‌کنند ابوحنیفه منظور از این آیه قرآن که می‌فرماید: «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»^[1] سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهایی که داشته‌اید بازپرسی خواهید شد.

ابوحنیفه می‌گوید این نعمت‌ها همین چیز‌های خوردنی و پوشیدنی‌هاست. حضرت می‌فرمایند: اگر تو مهمانی جایی رفتی و بعد از بیرون آمدنت صاحب‌خانه از تو پرسید (چه خوردی و یا چه پوشیدی؟) آیا این در شأن صاحب خانه است؟ گفت نه آقا. حضرت فرمودند پس آیا در شأن خداست که بخواهد در مورد همین خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها از تو سوال کند؟ گفت نه. حضرت فرموند پس چیست؟ گفت نمی‌دانم. حضرت فرموند: آن نعمت ما اهل بیت هستیم. از ما اهل بیت سوال خواهد شد.

 

[1]. تکاثر. آیه ی 8