حميرى به حضرت امام عصر ارواحنا له الفداء نامه‌اى نوشت و در آن نامه از مردى سؤال كرد كه نيت كرده بود چيزى از مال خود را به يكى از برادران دينى خود بدهد ، آنگاه می‌بيند در نزديكانش خانواده‌ی فقيرى وجود دارد آيا می‌تواند به جاى كسى كه نيت كرده بود مالش را به او بدهد، به خانواده محتاج خود بدهد؟

حضرت در جواب مرقوم فرمود: مال را به كسى بدهد كه نزديكتر و متدين‌تر باشد و اگر به قول عالم بگرود كه بوده است «لا يقبل الله الصدقة و ذو رحم محتاج» يعنى خدا صدقه به غير را نمی‌پذيرد. اگر يكى از نزديكان فقير باشد، آن مال را بين آنكه از بستگان او و فقير است و بين آن كس كه نيت كرده است تقسيم كند تا به فضيلت هر دو نائل شود .صدقه انسان قبول نمی‌شود تا زمانی که رفع شود یک مشکلی از ارحامش. در ارحام یا خویشاوندانمان فقیری وجود دارد، صدقه را چرا به غریبه بدهیم؟[1]

[1] . درر الأخبار من بحار الأنوار، صفحه‌ی 667.