ابوطلحه انصارى، بيشترين درختان خرما را در مدينه داشت و باغ او محبوب‌ترين اموالش بود. اين باغ كه روبروى مسجد پيامبر صلی‌الله عليه و آله واقع شده بود، آب زلالى داشت. رسول‌خدا صلی‌الله عليه و آله گاه وبی‌گاه وارد آن باغ می‌شد واز چشمه‌ى آن می‌نوشيد. اين باغِ زيبا و عالى، درآمد كلانى داشت كه مردم از آن سخن می‌گفتند.

وقتى آيه نازل شد كه‌ «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تنفقوا …»[1] او خدمت پيامبر رسيد وعرض كرد: محبوب‌ترين چيزها نزد من اين باغ است، می‌خواهم آن را در راه خدا انفاق كنم. پيامبر صلی‌الله عليه و آله فرمود: تجارت خوبى است، آفرين بر تو، ولى پيشنهاد من آن است كه اين باغ را به فقراى فاميل و بستگان خويش دهى. او قبول كرد وباغ را بين آنان تقسيم كرد.

[1] .  تفسير كبير ومجمع‌البيان؛ صحيح‌بخارى، ج 2، ص 81.