زمین زیر گلوله های توپ می‌‌لرزید. رو به روی ردیف تانک‌‌های عراقی،  گوشه‌‌ی خاکریز با چند تا بسیجی نشست دعای توسل خواند و همه آرام شدند.^[1]

[1]. یادگاران، جلد چهار، کتاب حسن باقری، ص 51 .