بسم الله الرحمن الرحیم

تفسیر صفحه ۵۰۵ قرآن کریم

 دانشگاه فردوسی مشهد

آیات ۲۱ تا ۲۸ سوره احقاف صفحه ۵۰۵

آیاتِ قبلی بحثِ جهنمی‌ها بود خداوند قوم عاد را به عنوانِ نمونه‌ی کسانی که به آنها ثروت و مِکنتی داده و عاقبت به شر شدند را مطرح می‌فرمایند؛ پیامبر قوم عاد حضرت هود بود، معمولا هرجا که داستان قوم عاد آمده داستان قوم ثمود هم مطرح شده چون ویژگی‌های شبیه به هم زیادی داشتند مهمترین ویژگی آنها قدرتِ بدنی بسیار بالا بود خداوند می‌فرمایند «وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فِيهِ…» به آنها قدرتی دادیم که به شما ندادیم منظور از این قدرت، قدرتِ بدنی است چون خداوند در جاهای مختلف مطرح می‌فرمایند که قوم عاد و ثمود خانه‌هایشان را داخل کوه حفر می‌کردند خداوند می‌فرمایند «…وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً…» گوش و چشم و قلب دادیم که حرف حق را بشنوند و بصیرت داشته باشند و با قلبشان مطالب را ادراک کنند اما برای آنها فایده نداشت چون حق پذیر نبودند خداوند بیان می‌فرمایند آنها به پیامبرشان گفتند عذابی که تو می‌گویی چه زمانی نازل می‌شود؟

حضرت هود جمله‌ی بسیار عجیبی را بیان می‌کنند که اوجِ راستگویی پیامبران است «قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ…» علم آن فقط نزد خداست؛ کار پیامبرگونه بدون صداقت جلو نمی‌رود، کار فرهنگی و تبلیغی صداقت لازم دارد، مؤمن حقیقت را می‌گوید بعضی‌ها کرامت‌هایی درست می‌کنند که انسان نمی‌داند این کرامت‌ها از کجا آمده از خودِ طرف هم می‌پرسی می‌گوید نه، مثل شخصی که می‌گفت فلان آخوند هرشب معراج می‌رود پرسیدند حاج آقا شما معراج تشریف می‌برید گفت معراج کجا بوده پیامبر یکبار معراج رفت امامان اصلا معراج نرفتند به آن شخص گفتند از خودش پرسیدیم گفتند معراج نمی‌روم گفت غلط کرد من می‌دانم می‌رود، نباید خودمان را در همه چیز صاحب نظر بدانیم پیامبران از جانب خودشان حرف نمی‌زدند.