بسم الله الرحمن الرحیم

تفسیر صفحه ۴۰۶ قرآن کریم

دانشگاه فردوسی مشهد

آیات ۱۶ تا ۲۴ سوره روم صفحه ۴۰۶
در آیه ۱۹ خداوند می‌فرمایند «يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ…» خدای شما خدایی است که زنده را از مُرده و مُرده را از زنده خارج می‌کند آیا منظور این است که از یک مادرِ زنده، فرزندِ مُرده و از یک مادر مُرده فرزند زنده به دنیا می‌آید؟ نَه، مُرده یعنی کافر و زنده یعنی مؤمن، «يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ…» یعنی ما از یک انسانِ کافر یک انسان مؤمن و از یک انسان مؤمن یک فرزند کافر را خارج می‌کنیم مثلا از حضرت نوح، فرزندِ بدی به دنیا می‌آید، و یا برعکس از پدر و مادر بد، فرزندِ خوبی به دنیا می‌آید، خیلی از افراد به پیامبر مُکَرَمِ اسلام ایمان آوردند اما خانواده‌ی بدی داشتند، سَعد الخیر از بنی امیه بود، زمانی که زیارت عاشورا از امام باقر علیه السلام نقل شد، یک روز گریان پیشِ امام آمد گفت شما می‌فرمایید وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنی اُمَیَّةَ قاطِبَةً خدا همه‌ی بنی امیه را با هم لعنت کند، من نیز جزء بنی امیه حساب می‌شوم، امام می‌فرمایند نه تو بَنی اُمَیَّةَ مِنا أهلُ البیت هستی و لقب خیر را امام به او می‌دهند؛

در آیه ۲۱ خداوند می‌فرمایند « وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً…» از نشانه‌های خدا این است که برایِ شما از خودتان همسرانی خلق کرد تا آرامش پیدا کنید و بین شما مودت و رحمت قرار داد؛ زن و شوهر وسیله‌ی آرامشِ هم هستند؛

سه نوع رابطه در قرآن: ۱- رابطه پیامبر با مردم: رحمت «…رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» ، رحمت از بالا (پیامبر) به پایین (مردم) است، ۲- رابطه مردم با پیامبر: مودت «… إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى…» یعنی دوست داشتن از صمیم قلب، مودت: عشقِ حقیقی است ۳- رابطه زن و شوهر: «… وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً…» رحمت و مودت است؛ نکته‌: بعضی‌ها می‌گویند ما جلسه‌ی خواستگاری رفتیم مِهرِ فلانی به دلِ ما نَنِشَست چکار کنیم؟ آیه می‌گوید اول ازدواج می‌کنید بعد مِهر می‌نشیند «… مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً…»، معمولا آن چیزی که در جلسه خواستگاری می‌گوییم این است که اگر خواستگاری رفتید و از چهره‌ی طرفِ مقابل یا از بعضی از حرکات و سکناتِ او بدتان آمد، دیگر جلو نروید؛ در جلسه خواستگاری به خاطر تصمیم‌گیریِ عقلانی، اصلا نباید عاشق شویم، «… إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ» اینها نشانه‌ای است برای قومی که اهل تفکر هستند.