به هنگام برگزاری جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۶ نمایش های  بسیار شرم آوری انجام شد. بعدها آنتونی پارسونز سفیر وقت انگلیس در ایران نقلی کرده بود: «من به خاطر دارم این موضوع را با شاه در میان گذاشتم و به او گفتم: اگر چنین نمایشی به طور مثال در شهر منچستر انگلستان اجرا می‌شد، کارگردانان و هنرپیشگان جان سالم به در نمیبردند.» شاه فقط خندیده بود!^[1]

[1] . خاطرات آیت الله طاهری خرم آبادی، ص ۱۰۶