شخصی خدمت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رسید و از حضرت پرسید: کمترین چیزی که انسان در پرتو آن جزء مومنان خواهد شد چیست؟ و کوچکترین چیزی که با آن جزء کافران می‌شود چیست؟
حضرت فرمودند: «کمترین چیزی که انسان به سبب آن در زمره گنهکاران در می‌آید این است که ولایت ما را نپذیرد. آن شخص منظور حضرت را جویا شد. حضرت فرمودند همان‌هایی که خداوند اطاعتشان را در ردیف اطاعت خود و اطاعت پیامبر قرار داده است، و فرموده «أطیعُوا اللهَ وَ أطیعُوا الرَّسُولَ و أُولِی الْأمْرِ مِنْکُمْ»[۱]، آن مرد پرسید: «فدایت شوم! برایم روشن تر بیان کن»، حضرت فرمود: «آنانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در موارد مختلف و در خطبه‌ی روز آخرش آنها را یاد کرد و فرمود:
«إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» [۲] میان شما دو چیز سنگین و گران‌بها می‌گذارم، اگر بدان چنگ زنید هرگز پس از من گمراه نشوید: قرآن و عترت من اهل بیتم، و این دو از هم جدا نشوند تا در كنار حوض بر من درآیند.
[۱] . نساء. آیه ی ۵۹٫
[۲]. ینابیع المودّة، سلیمان القندوزی الحنفی، مکتبة المحمدی، قم، ۱۳۸۵ ق، ص ۱۱۷٫