نجاشی از یاران حضرت علی(علیه السلام) و شاعر ایشان بودند که در ماه رمضان برای نماز ظهر به سمت مسجد می‌‌رفت. یکی از دوستان ناباب اش او را دید و گفت کجا می‌‌روی؟ نجاشی گفت: برای نماز به مسجد می‌روم. گفت: زود است به خانه من بیا! سرانجام نجاشی به داخل خانه رفت و کار به آنجا رسید که با وجود اینکه روزه بود اما با وسوسه دوستش شراب خورد و به خیابان و به عربده کشی آمد! حضرت علی(علیه السلام) هم نجاشی را حد زد و او هم به معاویه پناهنده شد.