امام رضا(علیه‌السّلام) خطاب به شخصی فرمودند: چرا با عبدالرحمن‌بن یعقوب معاشرت می‌‌کنی؟ عرض کرد: «او دایی من است». حضرت فرمود: «او درباره‌ی خدا سخنان نادرستی می‌‌گوید! پس با او معاشرت کن و ما را واگذار و یا با ما همنشین باش و او را ترک کن». عرض کرد: او هر چه می‌‌خواهد بگوید به من چه زیانی دارد. وقتی از عقیده‌ی او تبعیت نکنم؟!

حضرت فرمود: آیا داستان آن شخص را که خود از یاران حضرت موسی(علیه‌السّلام) بود و پدرش از یاران فرعون نشنیده‌ای؟ هنگامی که لشکر فرعون در کنار دریا به موسی و یارانش رسید، آن پسر از موسی جدا شد که پدرش را نصیحت کند، در حالی که پدر به راه خود به دنبال فرعون غرق شد، آن دو نیز با هم غرق شدند! خبر به حضرت موسی(علیه‌السّلام) رسید. فرمود: او در رحمت خداست، ولی چون عذاب نازل شد از آنکه نزدیک گناهکار است دفاعی نشود.^[1]

[1]. الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۲، ص: ۳۷۴