شهید حسن باقری سرباز که بود، دو ماه صبح ها تا ظهر آب نمی‌‌خورد. نماز نخوانده هم نمی‌‌خوابید. می‌‌خواست یادش نرود که دوماه پیش یک شب نمازش قضا شده بود. [1]

[1] . یادگاران، جلد چهار، کتاب حسن باقری، ص 8.