خطيب بغدادى از علماى بزرگ اهل سنّت از على بن ميمون نقل مى كند كه از شافعى پيشواى شافعى ها شنيدم كه مى گفت: هر روز به زيارت قبر ابوحنيفه مى روم و به قبر او تبرّك مى جويم و هرگاه برايم حاجتى پيش آيد، دو ركعت نماز خوانده و در كنار قبر او دعا مى كنم و در فاصله كوتاه حاجتم برآورده مى شود.[۱] اگر الان ما نزد امام می‌‌رویم مشرک هستیم، ولی شما نزد عالم خود می روید مشرک نیستید؟
[۱] . تاريخ بغداد، ج ۱، ص ۱۳۵؛ و خوارزمى در مناقب ابى حنيفه، ج ۲، ص ۱۹۹ وابن جوزى در منتظم،ج ۱۶، ص ۱۰۰ .