حجت الاسلام والمسلمین علی آقای بهجت درباره پدرش گوید: وقتی وارد مسجد می شد و می خواست سمت محراب برود چنان با سرعت از در مسجد عبور می کرد و خودش را به محراب می رساند که قبل از بلند شدن مردم به محراب رسیده بود. پشت سر و این طرف و آن طرف را نگاه نمی کرد. [۱]
همچنین ایشان درباره پدرش می گوید: رساله اولیه را که نوشتند، پشتش نوشتند العبد محمد تقی بهجت. راضی نبود کسی پشت کتابهایش برایش القابی قائل شود.
[۱] هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان، ص ۷۳