بسم الله الرحمن الرحیم
مجموعه کلیپ های والدین – قسمت چهارم:
در پیری به پدر و مادرت احسان کن
مورد بعدی، این است که در آیهی «وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا»، شرط مقابله نیامده است، یعنی نیامده که به والدینتان احسان کنید، آنها هم باید به شما احسان کنند. نه، اگر پدر و مادر هم به ما احسان نکردند، وظیفهی ماست که به آنها احسان کنیم. ممکن است والدین خصوصاً در پیری کمی هم بداخلاق بشوند، اما ما باید صبر بکنیم. اصل احسان به والدین در پیری است، چون درجوانی که به ما نیازی ندارند. وقتی پیر میشوند، نیازدار میشوند.
رفتار آیتالله کوهستانی در برابر ناراحتی مادر
مرحوم آيتالله كوهستاني ميفرمود: «گاهي از اوقات كه مادرم عصباني ميشد و از روي عصبانيت، حرف تندي ميزد، من به پاس احترام وي، به سرعت، محيط منزل را ترك ميكردم تا در مقابل ايشان موضعگيري نكنم و احترامش را نگه دارم».
هنگامي كه مادرشان نياز به كمك داشت، به او خدمت می کرد. نقل شده، معظمله، شبي مشغول غذا دادن به مادر بود. مقداري از غذا روي لباس مادرش ريخت. مادر ناراحت شده و سخني گفت كه سبب آزردگي خاطر فرزند گرديد. معظمله بيدرنگ برخاست و اتاق را ترك كرد و پس از لحظاتي، بار ديگر خدمت مادر رسيد و سلام كرد و با كمال خونسردي و آرامش گفت: «ننه جان! ميخواهي لباست را عوض كنم؟!» گويا اصلاً هيچ اتفاقي نيفتاده است».[۱۹]
این میشود احسان به والدین.
گاهی وقتها، آدم پیر یک چیزی میگوید، یک عصبانیتی دارد، خوب، قرار نیست که به فرزندش بربخورد. بعضی از افراد، با همین صبر بر بداخلاقی والدینشان به جایگاههای بالایی رسیدند.